Od 1 października 2001 roku psy, koty i fretki podróżujące po krajach w obrębie Unii Europejskiej muszą mieć paszport. Warunkiem wystawienia paszportu jest trwała identyfikacja zwierzęcia, czyli czytelny tatuaż lub czip.

Czip jest to zminiaturyzowany transponder o długości ok. 1 cm i średnicy 1,2 mm. Pokryty jest otoczką obojętną dla tkanek i zapobiegającą przesuwaniu się pod skórą. Czip wszczepia się pod skórę na środku szyi, lekko w lewo od linii środkowej. Zabieg trwa około 1 sekundy. Czip posiada niepowtarzalny numer identyfikacyjny, który odczytuje się przy użyciu specjalnego czytnika.
Posiadamy upoważnienie do wydawania paszportów zwierzętom towarzyszącym nr 0016/07/2004 z dnia 20.10.2004 r. wydane przez Prezesa Świętokrzyskiej Okręgowej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej.

Stosujemy wymagane prawem międzynarodowym szczepionki przeciw wściekliźnie oraz mikroczipy zgodne z wymogami normy ISO 11784. Dane zaczipowanego zwierzęcia i jego opiekuna można umieścić w ogólnopolskiej bazie danych. W paszporcie muszą znaleźć się następujące informacje: imię, nazwisko i dokładny adres opiekuna, opis zwierzęcia, numer czipu i data jego wszczepienia lub numer i data nadania tatuażu. W paszporcie można umieścić zdjęcie zwierzęcia. Muszą znaleźć się w nim również wpisy o dokonanych szczepieniach, odrobaczeniach i profilaktyce przeciw-kleszczowej.

Procedury przekraczania granicy w poszczególnych krajach Unii różnią się:

Wielka Brytania i Irlandia - bezwzględnie jest wymagany czip, tatuaż nie jest honorowany. Aby wywieźć zwierzę do tych krajów, należy najpierw je zaczipować, a potem poddać szczepieniu przeciw wściekliźnie (koniecznie w tej kolejności). Dodatkowo na 24-120 godzin przed przekroczeniem granicy tych krajów zwierzę musi zostać odrobaczone środkiem przeciw tasiemcowi bąblowcowemu oraz zabezpieczone przeciw kleszczom. W tym samym czasie musi też zostać przeprowadzone badanie stanu klinicznego zwierzęcia. Wszystkie te procedury muszą być potwierdzone w paszporcie. Zaleca się także posiadanie na granicy oryginału świadectwa szczepienia przeciw wściekliźnie. Zwierzęciu podczas podróży musi towarzyszyć osoba za nie odpowiedzialna. Wywóz powyżej 5 sztuk jednorazowo jest możliwy ze specjalnym zezwoleniem wydawanym przez Powiatowego Lekarza Weterynarii.
Aby zwierzę zostało wpuszczone na terytorium ww. krajów, bezwzględnie musi być zachowana kolejność powyższych działań. Zwierzę może wjechać na terytorium Zjednoczonego Królestwa lub Republiki Irlandii jedynie zatwierdzoną trasą, i korzystając z usług zatwierdzonego przez rządy tych krajów przewoźnika. Lista zatwierdzonych tras wjazdu oraz zatwierdzonych przez władze przewoźników dostępna jest na stronach internetowych:

• Wielka Brytania - www.defra.gov.uk
• Irlandia - www.agriculture.gov.ie

W przypadku, gdy zwierzę zostało najpierw zaszczepione przeciwko wściekliźnie, a potem poddane identyfikacji (mikroczip), szczepienie przeciwko wściekliźnie powinno zostać powtórzone po zaczipowaniu zwierzęcia, jednakże ze względów zdrowotnych nie wcześniej niż 21 dni po ostatnim szczepieniu.
Uwaga!!! Przewożenie z Polski na terytorium tych krajów psów, kotów i fretek w wieku poniżej trzech miesięcy, nie zaszczepionych przeciwko wściekliźnie, jest niedozwolone.

Szwecja - zwierzęta muszą zostać poddane trwalej identyfikacji za pomocą mikroczipu zgodnego z normą ISO 1784 lub za pomocą tatuażu. Następnie muszą zostać zaszczepione przeciwko wściekliźnie, zgodnie z zaleceniami producenta szczepionki. Konieczne jest zachowanie tej kolejności działań.
Zwierzęta muszą zostać poddane odrobaczaniu przeciwko tasiemcom bąblowcowym (Echinococcus spp.), przeprowadzonemu przez lekarza weterynarii w ciągu 10 dni przed planowanym przewiezieniem, przy użyciu preparatu zawierającego praziquantel lub epsiprantel. W tym samym czasie musi też zostać przeprowadzone badanie stanu klinicznego zwierzęcia.
Spełnienie wszystkich powyższych warunków musi być potwierdzone w paszporcie zwierzęcia.
Uwaga!!! Przemieszczanie z Polski na terytorium Królestwa Szwecji psów, kotów i fretek w wieku poniżej trzech miesięcy, nie zaszczepionych przeciwko wściekliźnie, jest niedozwolone.

Finlandia - podczas podróży zwierzęciu musi towarzyszyć właściciel lub inna osoba za nie odpowiedzialna. W pierwszej kolejności zwierzęta muszą zostać poddane trwałej identyfikacji za pomocą czytelnego tatuażu lub mikroczipu zgodnego z wymaganiami normy ISO.
Następnie muszą zostać zaszczepione przeciwko wściekliźnie (szczepieniu należy poddać zwierzę już posiadające czip lub tatuaż). Szczepienie powinno zostać wykonane zgodnie z zaleceniami producenta szczepionki; w przypadku pierwszego szczepienia wykonanego u zwierzęcia w wieku powyżej 3 m-ca życia uzyskuje ono ważność po upływie 21 dni od jego dokonania. W przypadku kolejnych szczepień przeprowadzanych regularnie w odstępach rocznych (dawki przypominające), szczepienie uzyskuje ważność w dniu podania dawki przypominającej szczepionki. Jeśli osoba odpowiedzialna za zwierzę nie posiada zaświadczenia o zaszczepieniu zwierzęcia w roku poprzednim, kolejne szczepienie jest traktowane jako pierwsze i nabywa ważność po upływie 21 dni od daty jego dokonania.
Uwaga!!! Młode psy, koty i fretki, nie zaszczepione przeciwko wściekliźnie, nie mogą być wwożone na terytorium Finlandii. Psy i koty muszą zostać poddane zabiegowi odrobaczania przeciw tasiemcowi bąblowcowemu (echinococcosis) nie później niż 30 dni przed wwiezieniem na terytorium Finlandii, przy użyciu preparatu zawierającego praziquantel lub epsiprantel. Zabieg odrobaczania musi być również udokumentowany w paszporcie zwierzęcia.
Informacje dotyczące identyfikacji zwierzęcia, poświadczenie ważności szczepienia przeciwko wściekliźnie, informacje o wyniku badania efektywności tego szczepienia oraz przeprowadzenie zabiegu odrobaczania muszą zostać poświadczone w paszporcie zwierzęcia przez upoważnionego lekarza weterynarii.

Pozostałe kraje Unii Europejskiej - procedury są znacznie uproszczone - wymagana jest trwała identyfikacja zwierzęcia za pomocą czytelnego tatuażu lub mikroczipu. Zwierzę musi zostać zaszczepione przeciwko wściekliźnie. Szczepienie uzyskuje ważność po upływie 21 dni od jego dokonania w przypadku pierwszego szczepienia wykonanego u zwierzęcia w wieku powyżej 3 miesiąca życia. W przypadku kolejnych szczepień, wykonywanych regularnie w odstępach rocznych (dawki przypominające), szczepienie uzyskuje ważność w dniu podania dawki przypominającej szczepionki. Jeśli osoba odpowiedzialna za zwierzę nie posiada świadectwa jego szczepienia w roku poprzednim, kolejne szczepienie jest traktowane jako pierwsze i nabywa ważność po upływie 21 dni od daty jego dokonania. Zwierzę musi być zaopatrzone w paszport poświadczający ważność szczepienia przeciw wściekliźnie.

Ponadto
Przy przewożeniu z Polski na terytorium Belgii - psów, kotów i fretek w wieku poniżej 3 miesięcy, nie zaszczepionych przeciwko wściekliźnie, obowiązuje indywidualna procedura - warunkiem jest zaszczepienie zwierzęcia, zgodne z wymogami UE, po ukończeniu 7 tygodnia życia i przynajmniej 3 tygodnie przed podróżą.

Słowacja - wwiezienie zwierząt towarzyszących (psów, kotów i fretek) w wieku poniżej 3 miesiąca życia na jej terytorium jest możliwe po spełnieniu następujących warunków: zwierzęta muszą być trwale zidentyfikowane za pomocą czytelnego tatuażu lub mikroczipu (preferowany sposób identyfikacji); muszą być zapatrzone w paszport dla zwierząt. Urzędowy lekarz weterynarii potwierdzi w części XI ("Inne") paszportu informacje, że zwierzę do czasu podróży pozostawało w miejscu swego urodzenia, bez kontaktu z dzikimi zwierzętami, które mogły być narażone na zakażenie wścieklizną, lub że towarzyszy im ich matka, od której są jeszcze zależne.

Norwegia - w pierwszej kolejności zwierzęta muszą zostać trwale zidentyfikowane za pomocą czytelnego tatuażu lub mikroczipu. Następnie muszą zostać zaszczepione przeciwko wściekliźnie (koniecznie w tej kolejności). Następnie wykonuje się badania przeciwciał na próbce krwi pobranej 120 do 365 dni po ostatnim szczepieniu przeciwko wściekliźnie (próbki pobrane przed upływem 120 dni od ostatniego szczepienia nie są ważne). Badanie nie musi być powtarzane w przypadku zwierzęcia, które było regularnie szczepione przeciwko wściekliźnie (bez żadnych przerw w kalendarzu szczepień wymaganym przez producenta szczepionki). Miano przeciwciał neutralizujących w badanej surowicy nie może być niższe niż 0,5 IE/ml.
Ponadto zwierzęta muszą zostać poddane odrobaczaniu przeciwko tasiemcowi bąblowcowemu (Echinococcus spp.), przeprowadzonemu przez lekarza weterynarii w ciągu 10 dni przed planowanym wwiezieniem zwierzęcia na terytorium Norwegii, przy użyciu preparatu zawierającego praziquantel. Odrobaczanie musi zostać powtórzone w ciągu 7 dni po przyjeździe na teren Norwegii. W paszporcie potwierdza się spełnienie wszystkich powyższych warunków (identyfikacja zwierzęcia, szczepienie przeciwko wściekliźnie, wynik badania efektywności tego szczepienia, obydwa zabiegi odrobaczania wraz z podaniem nazwy i dawki preparatu).
Uwaga!!! Nie zaszczepione młode zwierzęta nie mogą być wwożone na terytorium Norwegii, chyba że zostanie wydana na takie wwiezienie zgoda władz (Norwegian Food Safety Authority).

Szwajcaria - zwierzęta muszą być zaszczepione przeciwko wściekliźnie zgodnie z obowiązującym prawem. Muszą być czytelnie zidentyfikowane (tatuaż lub mikroczip). Konieczne jest także wykonanie badania w kierunku efektywności szczepienia przeciwko wściekliźnie. Próbki krwi do badania muszą być pobrane od zwierzęcia nie wcześniej niż 30 dni po szczepieniu na wściekliznę i nie później niż 3 miesiące przed planowanym wjazdem na teren Szwajcarii. Miano przeciwciał neutralizujących w badanej surowicy nie może być niższe niż 0,5 IE/ml.

Kraje trzecie - przy przekraczaniu granic krajów nie zrzeszonych wymagane jest świadectwo zdrowia wystawione przez Powiatowego Lekarza Weterynarii. W przypadku tranzytu przez poszczególne kraje Unii Europejskiej do krajów trzecich stosuje się przepisy obowiązujące w krajach tranzytowych.